« از بلند گوی منارۀ مساجد تا فضای مجازی »

یکی از نیازهای مهم بشر، وسایل ارتباطی است تا انسانها را از اخبار مهم روز مطلع نماید . مساجد از روزگاران قدیم تا حال به عنوان پایگاه ارتباطی بسیار مهم در افزایش پیوندهای انسانی و توسعة فرهنگی از نقش بسزائی برخوردار بوده‌اند. به همین دلیل کارکرد رسانة ارتباط جمعی با همة تحولات تکنیکی، زمانی قرین توفیق قلمداد می شود که بتواند عمیق ترین ارتباط و پیوند را با مخاطب برقرار سازد.

یکی از خاطرات شیرین و به یاد ماندنی از گذشته، طنین صدای بلند گوی دو مسجد جامع سبزه میدان و بازار در اسکو بود که بعد از اذان عصر صدای اطلاع رسانی مؤذن یا کسی که مسئولیت این کار را به عهده داشت همچون موجی در فضای شهر می‌پیچید، و آن اطلاع رسانی اشیاء، گوسفند، کودک گم شده و سایر موارد بود که به سمع و نظر اهالی اعلام می‌شد. به خوبی به یاد دارم که در مسجد بازار همیشه صدای لطیف و دلنواز حاج آقا فرشی به گوش می‌رسید که اعلام می‌کرد مثلاً دسته کلیدی گم شده است از یابنده تقاضا می‌شود در صورت پیدا نمودن، آن را به مغازه آقای فرشی تحویل دهد. همچنین از بلند گوی مسجد سبزه میدان صدای مرحوم علی آقا سیاوشی مؤذن مسجد بود که اعلام می‌کرد اشیاء یا کودکی با نام فلان گم شده هر کس خبر داشته باشد به مغازۀ آقای فوقانی اطلاع دهد.

این روش در زمان خود کار رسانه ارتباط جمعی را بر عهده داشت. اکنون با پیشرفت تکنولوژی فضای مجازی عهده دار اینگونه مسئولیت‌ها می‌باشد و در ابعاد مختلف مانند معرفی هنرمندان، به اشتراک گذاشتن آثار مکتوب، انواع ویدئو کلیب، خبر رسانی، مدارک و اشیاء گم شده، کشف و معرفی استعدادهای نهفته در جامعه، اطلاع رسانی مجالس ترحیم، نقد و بررسی موارد شهری و ادارات و سایر…

به هر حال مرور خاطرۀ دل انگیز گذشته شیرین‌ترین لحظه‌ای است که تارپود انسان را به وجد می‌آورد. یاد ایام گذشته یاد باد.

مهدی عارفی اسکوئی